ΤΕΤΑΡΤΟ ΤΕΥΧΟΣ

  1° ΕΠΑΛ Χαλκίδας         ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2024|Τεύχος 4

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΕΠΑΛ

Της Τσιακρίγκινα Αλεξάνδρας, Β' ΕΠΑΛ

Αγαπητοί συμμαθητές,

Mε αφορμη των εργασία που αναλάβαμε ως ταξη με θεμά τον τροπο εξειδίκευσης στις μέρες μας και τους προβλιματισμούς που αντιμετωπίζουμε κατα των διάρκεια της εργασίας, θα ηθελα ως προβληματιζόμενος νεος να εκφράσω την οπτική μου γωνια για το παρον θέμα, καθώς και να προτεινω τρόπους επίλυσης του θέματος. Είναι γνωστό πως στις μέρες μας, συναντάμε την δυσκολία της ανεργίας λόγω της ελλειψης εμπειρίας στον χώρο εργασίας που επελεξαν  να δουλεψούν. Είναι σημαντικο παρατηρήσουμε τις αρνητικές συνεπειες δημιουργηθουν εάν δεν λάβουμε τα καταλληλα μετρα για την αντιμετωπιση και των αποφυγή τυχών περιστατικών.

§ Ακούγεται συχνα πως, οι κινδύνοι και οι αρνητικές συνεπειες που φέρνει η εξειδίκευση μπορούν να οδηγήσσουν σε αδιέξοδο καθώς αποξενώνει του ανθρώπο από των εργασια, διότι η καθημερινή επανάληψη προκάλει την ελλειψη της φαντασίας και σκέψης του άτομου μετατρέποντας τον σε ενα ρομποτ που εκτελεί τις ίδιες εντολές καθε μερα, για ένα μεγάλο χρονικό διαστημα.Αποκταται το χάσιμο της ελεύθεριας και δικαιωματων στον χώρο και περιορίζεται κ προσωπική γνωμη του εργάτη. Παραλλήλα, χανεται η ορεξη και η επιθυμια του ατόμου να παρεβρεθεί στην δουλειά με αποτελεσμα να απολυθεί σε συντόμο καιρό.

Αντιθετά, οι θετικές συνεπειες της εξειδίκευσης μπορούν να φέρουν επιτυχία και στον εργατη, αλλά και στον εργοδότη επειδή η αποκτηση γνωσης και η επανάληψη έχει ως αποτέλεσμα καλύτερη αποδοτικότητα και εργατικότητα σε ελάχιστο χρόνο. Ο εργάτης αποκτάει περισσότερες πληροφορίες οι οποίες μπορούν να του φανούν χρήσιμες και μπορεί να διευρύνει τους ορίζοντες του και να εκμεταλλευτεί τις καινούργιες γνώσεις του σε άλλον τομέα της ζωής του .

Συμπερασματικά, η εξειδίκευση μπορεί να προσφέρει τόσο θετικές όσο και αρνητικές συνέπειες σε μια εργασία . Θα χρειαστεί μια επίβλεψη αντίστοιχων μέτρων για τυχόν προβλημάτων που μπορεί να δημιουργηθούν κατά την διάρκεια της, στον εργάτη και την εργασία

Σας ευχαριστώ πολύ για την προσοχή σας.

Ζωγραφιές μαθήτριών

Ο Καρκίνος

Δημητρίου Γαρυφαλια, Ά ΕΠΑΛ

1)Ως καρκίνος ή νεοπλασματική νόσος, ορίζεται μία ομάδα ασθενειών των κυττάρων που έχουν σχέση με την αφύσικη κυτταρική ανάπτυξη με πιθανότητα εισβολής ή διάδοσης σε άλλα μέρη του σώματος. Δεν κληροδοτείται στους απογόνους.[1][2] Δεν είναι όλοι οι όγκοι καρκινικοί. Ο καλοήθης όγκος δεν κάνει μεταστάσεις σε άλλα μέλη του σώματος.[2] Πιθανά σημάδια και συμπτώματα συμπεριλαμβάνουν: ένα νέο εξόγκωμα, αφύσικη αιμορραγία, παρατεταμένο βήχα, ανεξήγητη απώλεια βάρους, και μια αλλαγή στις κενώσεις του εντέρου μεταξύ άλλων.[3] Ενώ αυτά μπορεί να είναι ένδειξη καρκίνου, μπορεί επίσης να οφείλονται σε άλλα ζητήματα.[3] Μπορεί να προκληθεί καρκίνος σε κάθε μέρος του σώματος , ενώ υπάρχουν πάνω από 100 διαφορετικά γνωστά είδη καρκίνου που επηρεάζουν τους ανθρώπους.

2)Ο καρκίνος είναι ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα υγείας που παρατηρούνται σήμερα στις αναπτυγμένες χώρες. Οι στατιστικές δείχνουν ότι αποτελεί τη δεύτερη πιο συχνή αιτία θανάτου μετά τις καρδιοπάθειες. Συνήθως προσβάλλει ανθρώπους μεγάλης ηλικίας, υπάρχουν όμως και μορφές καρκίνου που εμφανίζονται σε νεαρής ηλικίας άτομα, ακόμη και σε παιδιά.

3)Ο όρος «καρκίνος» δεν αποδίδεται σε μία και μόνη ασθένεια, αλλά σε μια ομάδα ασθενειών που χαρακτηρίζονται από τον ανεξέλεγκτο πολλαπλασιασμό των κυττάρων. Σε αντίθεση με τα φυσιολογικά κύτταρα στο σώμα μας, τα οποία αυξάνονται, διαιρούνται και πεθαίνουν με έναν αυστηρά ελεγχόμενο τρόπο, τα καρκινικά κύτταρα διαφέρουν διότι συνεχίζουν να διαιρούνται ανεξέλεγκτα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την ανάπτυξη μιας μάζας κυττάρων, που ονομάζεται όγκος. Οι όγκοι μπορεί να είναι καλοήθεις ή κακοήθεις.

Γενικά, τα χαρακτηριστικά των καρκίνων κυττάρων είναι ότι:

ανθίστανται στην απόπτωση

Πολλαπλασιάζοντοι παρουσία η μη αυξητικών παραγόντων

Ανθίστανται σε σήματα που σταματούν τον κυτταρικό πολλαπλασιασμό

Ανθίστανται σε μηχανισμό γήρανσης

Κάνουν μεταστάσεις

Δημιουργούν αγγεία για την αιμάτωση τους.

4)Αιτία και Διάγνωση:Το κάπνισμα είναι η αιτία για περίπου 12% των θανάτων από καρκίνο.[1] Ένα άλλο 10% οφείλεται στην παχυσαρκία, φτωχή διατροφή, έλλειψη φυσικής δραστηριότητας, και την κατανάλωση αλκοόλ.[1] Άλλοι παράγοντες είναι ορισμένες μολύνσεις, η έκθεση στην ιονίζουσα ακτινοβολία και στις ρυπαντικές ουσίες του περιβάλλοντος.[4] Στον αναπτυσσόμενο κόσμο σχεδόν 20% των καρκίνων οφείλονται σε μολύνσεις όπως η ηπατίτιδα Β, ηπατίτιδα C, και τον ιό HPV.[1] Αυτοί οι παράγοντες δρουν, τουλάχιστον εν μέρει, μεταβάλλοντας τα γονίδια ενός κυττάρου.[5] Συνήθως, πολλές τέτοιες γενετικές αλλαγές απαιτούνται πριν την ανάπτυξη του καρκίνου.[5] Σχεδόν 5–10% των καρκίνων οφείλονται σε γενετικές ανωμαλίες που κληρονομούνται από τους γονείς.[6] Ο καρκίνος μπορεί να εντοπιστεί από ορισμένα σημάδια και συμπτώματα ή εξετάσεις.[1] Τότε, συνήθως, ερευνάται περαιτέρω με μαγνητική τομογραφία και επιβεβαιώνεται με βιοψία.[7]

5)Πρόληψη και θεραπεία: Πολλά είδη καρκίνου μπορούν να προληφθούν εάν κάποιος δεν καπνίζει, διατηρεί ένα υγιές βάρος, δεν καταναλώνει πολύ αλκοόλ, τρώει πολλά λαχανικά, φρούτα και προϊόντα ολικής άλεσης, εμβολιάζεται κατά ορισμένων μολυσματικών ασθενειών, δεν καταναλώνει πάρα πολύ επεξεργασμένο και κόκκινο κρέας, και αποφεύγει την υπερέκθεση στην ηλιακή ακτινοβολία.[8][9] Ο έγκαιρος εντοπισμός μέσω μαγνητικής τομογραφίας είναι χρήσιμος στις περιπτώσεις τραχηλικού και ορθοκολικού καρκίνου.[10] Τα οφέλη της μαγνητικής τομογραφίας στον καρκίνο του μαστού είναι αμφιλεγόμενα.[10][11] Συχνά, ο καρκίνος θεραπεύεται με συνδυασμό θεραπείας με ακτινοβολία, χειρουργείου, χημειοθεραπείας, και στοχευμένης θεραπείας.[1][12] Ο πόνος και η διαχείριση των συμπτωμάτων αποτελούν σημαντικό κομμάτι της θεραπείας. Η παρηγορητική φροντίδα είναι ιδιαίτερα σημαντική για όσους είναι σε προχωρημένα στάδια της ασθένειας.[1] Οι πιθανότητες επιβίωσης εξαρτώνται από τον τύπο του καρκίνου και την έκταση της ασθένειας.

6)Χαρακτηριστικά :

Αντίσταση στην απόπτωση

Επεξεργασία

Τα κύτταρα στο σώμα μας, φυσιολογικά, αυξάνονται, διαιρούνται και πεθαίνουν με έναν αυστηρά ελεγχόμενο τρόπο. Όμως τα καρκινικά κύτταρα δεν υπόκεινται στις διαδικασίες της απόπτωσης ή άλλης μορφής προγραμματισμένου κυτταρικού θανάτου. Ουσιαστικά είναι μια αδυναμία του οργανισμού να αντιγράψει τον κωδικό του μορίου ακριβώς όπως στον μύκητα. Ουσιαστικά είναι η μορφή αδυναμίας στην αντιγραφή του DNA , πράγμα που παρατηρούμε στην εμφάνιση των μυκήτων.

7)Καρκινογένεση :Ο καρκίνος είναι πρακτικά η αποτυχία ρύθμισης της ανάπτυξης ενός ιστού. Για να μετατραπεί ένα φυσιολογικό κύτταρο σε καρκινικό πρέπει να λάβουν χώρα μία ή περισσότερες μεταλλάξεις σε γονίδια.

Τα γονίδια αυτά χωρίζονται σε δύο κατηγορίες, τα ογκογονίδια, που προωθούν την ανάπτυξη του ιστού, και τα ογκοκατασταλτικά γονίδια, που είναι υπεύθυνα για τη διακοπή του κυτταρικού πολλαπλασιαμού. Συνήθως για την εμφάνιση ενός καρκινου απαιτούνται μεταλλάξεις σε πολλά γονίδια.

Οι μεταλλάξεις αυτές μπορεί να οφείλονται σε λάθη που συμβαίνουν κατά τη μίτωση, όπως η απώλεια ή ο διπλασιασμός της περιοχής ενός χρωμοσώματος. Επίσης, μια άλλη πιθανή χρωμοσωμική μετάλλαξη είναι η μετάθεση, όταν δυο χρωμοσώματα συντήκονται ανώμαλα. Χαρακτηριστική πάθηση της τελευταίας περίπτωσης είναι η χρόνια μυελογενής λευχαιμία, στην οποία μέρος του ένατου χρωμοσώματος μετατοπίζεται στο 22ο, με αποτέλεσμα τη δημιουργία μίας πρωτεΐνης υβρίδιο, γνωστή ως Bcr-Abl, η οποία δρα ως μία ιδιοσυστατά (συνεχώς)

 

Δολοφονίες παιδιών

Δημητρίου Γαρυφαλια, Ά ΕΠΑΛ

Οι δολοφονίες παιδιών είναι πιο συνηθισμένες από όσο θα μπορούσαμε, και θα θέλαμε, να φανταστούμε. Μάλιστα σε ηλικίες κάτω του ενός έτους τα ποσοστά τους ισούνται με τα ποσοστά δολοφονίας ενηλίκων. Και σε πολλές περιπτώσεις, δράστες είναι οι γονεις.Ακόμα και όταν προϋπάρχουν οι υποψίες, όπως συνέβη στην υπόθεση της Πάτρας, η επιβεβαίωση ότι ένα παιδί δολοφονήθηκε από τη μητέρα του φαίνεται να διαφεύγει της λογικής μας. Ωστόσο οι δολοφονίες παιδιών είναι πιο συνηθισμένες από όσο μπορούμε – και θα θέλαμε – να φανταστούμε, μάλιστα σε ηλικίες κάτω του ενός έτους τα ποσοστά τους ισούνται με τα ποσοστά δολοφονίας ενηλίκων. Και πολλά από αυτά τα εγκλήματα ανήκουν στην κατηγορία της παιδοκτονίας, όπως ονομάζεται η δολοφονία ενός παιδιού από τη μητέρα ή τον πατέρα του.Πού οφείλεται η πιο απεχθής πράξη Τα κίνητρα μιας παιδοκτονίας, σύμφωνα με άρθρο της Linda Cylc, ψυχολόγου του Πανεπιστημίου Βιλανόβα, με τίτλο «Classifications and Descriptions of Parents Who Commit Filicide», χωρίζονται σε πέντε κατηγορίες: «Αλτρουιστική παιδοκτονία» (48,9%): Ο γονιός-δράστης οπλίζεται από «αγάπη» και επιδιώκει να «ανακουφίσει» το παιδί από ένα πραγματικό ή φανταστικό πρόβλημα υγείας, ή να μην το αφήσει μόνο του μετά την αυτοκτονία του στην οποία σκοπεύει να προχωρήσει.Πού οφείλεται η πιο απεχθής πράξη Τα κίνητρα μιας παιδοκτονίας, σύμφωνα με άρθρο της Linda Cylc, ψυχολόγου του Πανεπιστημίου Βιλανόβα, με τίτλο «Classifications and Descriptions of Parents Who Commit Filicide», χωρίζονται σε πέντε κατηγορίες: «Αλτρουιστική παιδοκτονία» (48,9%): Ο γονιός-δράστης οπλίζεται από «αγάπη» και επιδιώκει να «ανακουφίσει» το παιδί από ένα πραγματικό ή φανταστικό πρόβλημα υγείας, ή να μην το αφήσει μόνο του μετά την αυτοκτονία του στην οποία σκοπεύει να προχωρήσει.Οξεία ψυχωτική παιδοκτονία» (21,4%): Ο γονιός δολοφονεί το παιδί υπό την επήρεια σοβαρής ψυχικής ασθένειας ή ψυχωτικού επεισοδίου. «Παιδοκτονία ανεπιθύμητου παιδιού» (13,7%): Η μητέρα, συνήθως, δολοφονεί το παιδί, μέσα από πράξεις βίας ή παραμέλησης, επειδή, για παράδειγμα, έχει γεννηθεί εκτός γάμου ή ο πατέρας του δεν το αναγνωρίζει. «Τυχαία παιδοκτονία» (12,2%): Συνέπεια παιδικής κακοποίησης ή παραμέλησης, συμβαίνει συνήθως στο πλαίσιο έντονου στρες και ελλιπούς υποστήριξης του γονιού.Παιδοκτονία εκδίκησης συντρόφου» (3,8%): Ο γονιός δολοφονεί το παιδί θέλοντας να εκδικηθεί τον ή τη σύντροφό του – επειδή, για παράδειγμα, τον/την εγκατέλειψε ή τον/την απάτησε. Η πλέον κοινή μορφή παιδοκτονίας είναι η δολοφονία νεογνού, η οποία διαφέρει από άλλες υποθέσεις από πολλές απόψεις. Το τυπικό προφίλ του δράση είναι μητέρα νεαρής ηλικίας, σπανίως παντρεμένη, χαμηλού μορφωτικού επιπέδου, χωρίς ιστορικό εγκληματικής συμπεριφοράς. Οι επαγγελματίες ψυχικής υγείας υποθέτουν ότι αυτές οι γυναίκες ωθούνται στη δολοφονία του νεογέννητου μωρού τους ως επί το πλείστον από τις ενοχές και την ντροπή που μπορεί να συνοδεύει την τεκνοποίηση εκτός γάμου. Η δεύτερη πιο συνηθισμένη μορφή παιδοκτονίας είναι η τυχαία παιδοκτονία. Ο γονιός δεν έχει εξαρχής την πρόθεση της δολοφονίας του παιδιού: Μπορεί, παραδείγματος χάρη, να το σκοτώσει σε μια έκρηξη θυμού.

Ευχαριστούμε θερμά τους αναγνώστες μας για την πιστοποίηση και τη στήριξή τους στην εφημερίδα μας❤